13 oktober 2012

Arkervaartloop Nijkerk

13 Oktober 2012, lekker gelopen in een tijd van 41 minuten en 27 seconden

30 september 2012

Halve marathon van Hoogland



Op 16 september de halve marathon van Hoogland gelopen. Doel was om onder de 1:40 uur te lopen. Het eerste uur ging fantastisch en lag ruimschoots op schema om die tijd te halen. 10 km in iets minder dan 43 minuten. Uiteindelijk in het laatste deel toch moeten inleveren en een finish in 1:37:49. Doel behaald en de wetenschap dat er nog meer tijdwinst is te halen

29 september 2012

Fietsen in de Bourgogne

Een compleet plaatje van ons fietstochtje door Frankrijk. Begonnen iets onder Auxerre met stopplaatsen in Clamecy, Chaumat, Cercy-la-Tour, Bourbon Lancy, Paray-le-Monial, Santenay, Beaune, Dijon, Vandenesse, Semur en Auxois, Ancy-le-Franc en St-Florentin. 800 kilometer langs het Canal du Nivernais, Canal lateral a la Loire, Canal du Centre, de wijgaarden van de Bourgogne en het Canal de Bourgogne. Ruim 300 sluizen gepasseerd welke allemaal handmatig worden bediend. Langs het Canal du Nivernais zit de hele dag bij elke sluis een persoon op een stoeltje te wachten op boten die door de sluis willen.





Auxerre

's avonds speelt er een band op de camping. 5 oudere mannnen spelen een soort van Franse feest blues en all time classics. Een vrouw van in de 60, witte bloemetjes jurk, blauw blousje, witte nep leren riem om het middel, staat heftig met haar billen heen en weer te wiebelen op de dansvloer. Ze wenkt me en ik schrik me kapot, maar gelukkig is het signaal bedoeld voor haar echtgenoot die achter me zit.
In Ancy le Franc speuren we naar de camping, kijken of we tussen de bomen door contouren zien van tenten en caravans. Toch maar even op de borden kijken. Staan we gewoon voor de ingang. Een compleet leeg en verlaten kampeerterrein. Melden o
p het stadhuis staat er op een bord, dus dat doe ik plichtsgetrouw. Later komt er toch een mevrouw met doordruknota's en een metalen geldkistje om het geld te innen. Gelukkig arriveren er ook nog een tiental fietsers zodat we niet alleen op de camping staan.





Vanuit Semur moeten we nog 1 stijle helling beklimmen, stijgingspercentage zo'n 10%, dat valt niet mee met volgeladen fietstassen. Boven aangekomen stopt er een auto naast ons, jonge vrouw met 2 kinderen achterin. Of we iets bij haar komen
drinken, ze woont in het volgende dorp. Enigzins verbaasd accepteren we het aanbod. We komen in een mooi gerestaureerd huis uit 1823, lekker koel binnen. Het gesprek verloopt verder moeizaam. Haar Engels is niet zo best en ons Frans laat ook te wensen over.




Semur en Auxois

In de vakantie de Buurman van J.J. Voskuil gelezen. 300 pagina's met onzinnige gesprekken tussen Nicolien en Maarten en hun buurmannen Peer en Petrus. Sem heeft het ook gelezen en heeft in 1x de stap gemaakt van de Donald D
uck naar de literatuur. 
De praktijk is niet veel anders. Vanavond op de camping getuige van een gesprek tussen een Fries gezin en hun buren. Het gesprek gaat in een vloeiende beweging van het ene naar het andere onderwerp en begint met de aankoop van de caravan via marktplaats, wel een beetje klein. Gewicht 900 kg, de lengte van de man volgens zijn paspoort 1,92 meter, officieel nagemeten door de ambtenaar van de burgelijke stand. Schoenmaat 48, In Ljouwerd niet zo makkelijk te krijgen, Loopt daarom maar op klompen, op maat gemaakt, 23 euro per paar. Zijn vrouw heeft nog 1 zus, de rest is overleden, het verzamelen van rouw- en geboortekaarten. Het gemak van de Tom Tom, maar je moet natuurlijk wel de kaart er bij houden want voor je het weet zit je in Noorwegen terwijl je in Spanje moet zijn. "Zo en nu gaan we nog een potje rummiekuppen en dan naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op" en daarmee wordt het gesprek abrupt afgebroken. Je hebt helemaal geen tv nodig. Een strategisch opgestelde tent en je hebt elke avond live soaps.



In Torcy op zoek naar een camping. 3x de weg gevraagd. Vol overtuiging en met veel armgebaren wordt de weg gewezen, waarvan je natuurlijk maar een fractie begrijpt. We dwalen kilometers over drukke wegen, maar geen camping. Nog maar eens vr
agen aan een ouder echtpaar die in de moestuin aan het werk zijn. Die is dicht roepen ze in koor. Dat komt door het socialisme volgens de man. Ik betwijfel dat. De vrouw wijst naar een schuurtje in de tuin waar we zouden kunnen slapen. Mijn frans is onvoldoende om te begrijpen of dit aanbod serieus is of een grap. Misschien hadden we er goed aan gedaan het aanbod te accepteren. Dan maar een hotel. Het plaastelijke hotel is gesloten. Een volgend hotel staat te koop. We vervolgen onze route en zien wel of we nog wat tegenkomen. 3 pittige beklimmingen volgen nog. Met 7 km/u omhoog, met 45 km naar beneden. Ondertussen zijn we zo dicht bij een volgende camping dat we maar doorijden. Om 21.30 uur komen we aan. 100 km gefietst.







Net een paar kilometer onderweg, stoppen er 2 motoragenten naast ons. Of die jongen daarachter bij ons hoort? En of we hem dan even in de gaten willen houden, want hij slingert nogal. Sem verbolgen want hij ontweek alleen maar een tak die op de weg lag. Die gendarmes verwachten natuurlijk dat je in rechte lijn dwars door alle kuilen en over takken rijdt. De schrik zit er goed in bij Sem terwijl hij zo zijn best doet. 800 km fietsen is natuurlijk niet niks.


Gestopt bij een barretje om iets te drinken. De patron biedt vriendelijk aan om een foto van ons te maken. Leuk!, sta ik er ook eens op. Nou, m'n armen en benen dan.


Zo tijd voor koffie. We stoppen bij een vervallen sluiswachters huis. Frans biermerk bord aan de gevel. Een ranzige olie lucht komt door de kieren naar buiten. Sem denkt direkt aan friet en wordt boos wanneer hij dat niet krijgt. Een aantal landbouwtrekkers in de berm geparkeerd, de boeren aan het bier. We bestellen koffie en worden bediend door een oudere man in versleten groene broek en dito crocs. De koffie is koud. Om de smaak nog meer te bederven verteld Sem dat hij had gezien dat de bewuste man alvorens de koffie te bereiden eerst nog flink met zijn vinger in zijn oor had lopen wroeten. In het cafe staat de tv op het weer. Ik informeer naar de verwachtingen. "slecht, wolken, regen", zegt de 1. "te koud voor de tijd van het jaar", zegt de ander. De derde schudt zijn hand heen en weer "comme ci, comme ca" Nou we zien het wel.


In Chaumat staan we op een camping met een allervriendelijkste Nederlandse eigenaar. Een veld met rondom caravans, allemaal Nederlanders, in menig voortent een rollator geparkeerd. Als een soort van curiositeit mogen wij in het midden van het veld onze tent opzetten. In ons blikveld, links een alleenstaande Belgische man. Hij zit aan de rechterzijde van zijn tafeltje. Een half uur later wordt de stoel verplaatst naar de linkerzijde. Dit tafereel herhaald zich de hele avond. In het midden een ouder echtpaar met een hond "Lucky" waar Jana zich al snel mee vermaakt. Wanneer ze hem aan een oude sok omhoog trekt en in de rondte slingert wordt het hun te gek en gaat de hond weer aan de lijn. De man ligt aan het eind van de middag in zijn stoel te dutten. Rechts daarvan ook een ouder echtpaar waarvan de man ook een middagdutje doet.